pociąg do farbowania..niech mnie ktoś zatrzyma!

Podobno po każdej burzy wychodzi ostatecznie słońce, a po każdej słonej porażce nadchodzi moment słodkiego sukcesu. 

Udane farbowanie to z mojej perspektywy, na ten moment, nie tyle umiejętność dobrania proporcji barwników, sposobu farbowania do uzyskanego efektu, co bardziej łut szczęścia nowicjusza. I choć sromotna porażka, jaką odniosłam podczas chabrowego farbowania na chwilę mój zapał do całej zabawy w barwne kucharzenie ostudziła, wskoczyłam na przysłowiowego konia i złapałam byka za rogi! 

I wsiąkłam... lazurowo:

Zanim jednak opiszę Wam szczegółowo co i jak tym razem zadziało się w pracowni Małego Chemika, pokazuję efekty tuningowania chabru gradową burzą. 

przed tuningiem 

po tuningu

Burzowa wersja chabru zdecydowanie bardziej odpowiada moim oczekiwaniom, może uda mi się ostatecznie uzyskać w dzianinie efekt spranego dżinsu, jaki mi się na samym początku zamarzył... zobaczymy..

Jest taka włóczka, Botany Lace Araucani, która przez jakiś czas śniła mi się po nocach. Turkus zmieszany ze szczyptą żółci i prawie czerni. Piękna kolorówka, ale jakby niedofarbowana. Ponieważ turkusy lubię wyraziste, a szarości uwielbiam połączyłam te dwa kolory licząc na bezpieczne połączenie kolorów i oto co udało mi się zmalować:

Nie wiedzieć czemu dopiero o zmroku wpadłam na genialny pomysł, żeby zacząć farbowanie, a jak wiadomo kolory w świetle żarówki niespecjalnie pokrywają się z tym, jak prezentują się w świetle dziennym. Potrzeba zażegnania porażki i osłodzenia sobie życia małym, lazurowym sukcesikiem była jednak większa, niż zdrowy rozsądek. 

Tym razem farbowałam w miseczce, przygotowałam sobie wcześniej recepturę na stworzenie turkusu w ulubionym odcieniu, i polewałam jak leciało miksując naprzemiennie z szarością. Po zakończonej zabawie w taplanie się w misce całość zawinęłam w woreczek i wrzuciłam do mikrofali. Tym razem podgrzewałam robiąc przerwy pomiędzy kolejnymi cyklami i udało mi się nie doprowadzić do eksplozji.  

Już podczas wczorajszego wypłukiwania tej wełny po ostudzeniu zauważyłam, że po dodaniu preparatu do prania wełnianych produktów kolor się spiera i blednie w oczach. Zastanawia mnie w czym leży problem? Za mocny to środek do prania wełny farbowanej w warunkach domowych? czy cała procedura farbowania u mnie kuleje i barwnik się nie utrwalił? (o wszelką pomoc proszę specjalistki w temacie).

Mimo blaknięcia kolor mi bardzo odpowiada.. 

Jest takie miejsce w Krakowie, Zakrzówek... tak mi się właśnie ta wełna kojarzy... skały i lazur wody..

A skoro lazur i skały mi się marzą, co prawda w Krakowie, a nie na Chorwacji..eh.. To nie mogło zabraknąć i piaskowego Nelumbo-nie-Nelumbo.

Rozdzieliłam właśnie rękawki od reszty sweterka... nieskromnie powiem, bardzo mi się podoba, co do tej pory widzę. A Wy co myślicie?

Pozdrawiam Was serdecznie i życzę miłego i pełnego odpoczynku weekendu!