Środowo o fotografii...

W każdą już od jakiegoś czasu środę moje myśli oraz poranne przy kawusi internetowe klikanie zawsze prowadzi mnie w jedno miejsce. We wtorek już zaczynam obmyślać plan, a z czym by tu tym razem literackim wyskoczyć, i choć nie zawsze i nie w każdą środę tam się pojawiam, z pewnością w każdą tam zaglądam z radością podglądając co i w jakim towarzystwie rękodzielniczym czytacie. I całkiem niespodziewanie zwyczajna środa stała się dzięki Maknecie środą niezwykłą. 

Atelier z Manosa oczekuje na ostatni rządek. Dziś już z pewnością zacznę prace nad rękawami. Kompletnie jednak Was zaskoczę, bo mimo usilnych chęci okroiłam go ze wszystkich prawie charakterystycznych cech tego sweterka - nie będzie w nim kieszeni, będzie znacznie krótszy, w ogóle będzie inny choć właściwie taki sam :) Zamieszałam? :) i dobrze :) Zobaczycie wszystko niebawem jak już go skończę.

Zaczęłam od dziergadła, bo chciałam szybko przejść do tematu właściwego. No to zaczynamy.

Kto jeszcze nie zna bloga welnianemysli.blogspot.com powinien prędziutko nadrobić. Odnajdziecie tam nie tylko pięknie wykonane i dopracowane w każdym detalu dzianiny, ale również wspaniałe fotografie. Jeśli tak jak ja, zaglądniesz tam raz, prawdopodobnie nie będziesz w stanie przestać :) A to między innymi też dlatego, że Wełniane Myśli nie tylko wokół wełny się koncentrują, ale też, ku uciesze innych blogerek, wokół fotografii właśnie (gorąco polecam "Fotograficzne Czwartki" ! ciekawe o czym będzie jutro...?). 

Z winy między innymi tych właśnie postów apetyt na wiedzę w dziedzinie fotografii mi wzrósł do rozmiarów ogromnych. Jestem kompletnym laikiem w tym temacie, żółtodziobem i ignorantem, ponieważ należę do tych ludzi, którzy trzymając w ręce aparat naciskają guziczki kompletnie nie mając pojęcia czemu każdy z osobna służy. I jak się okazało już na początku "Ekspozycji bez tajemnic" (B. Peterson) - nie ja jedyna tak mam! 

Autor tej książki prowadzi warsztaty fotograficzne, na których naucza mnie podobnych ignorantów, dzięki czemu już w pierwszych akapitach poczujemy, że pisanie o fotografii nie musi być przepełnione żargonem znanym specjalistom w tej dziedzinie. No ja rozumiem wszystko, a czytałam grubo po północy, czyli teoretycznie procesy poznawcze przechodziły w stan uśpienia.. ;) W dodatku książka jest pełna przykładów z życia, bardzo zmyślnie skonstruowanych metafor, które pozwolą nam pojąc i chyba na zawsze zapamiętać o co chodzi z tym ISO, przysłonami i światłem, i po co to właściwe komu do szczęścia. 

Nie dość, że nie czuję się podczas jej czytania jak kompletny półgłówek, to jeszcze czytając odczuwam, jak drzemiący we mnie i uśpiony fotograficzny potencjał przebudza się i w siłę rośnie (no bo według autora, każdy nim ma szansę zostać, jeśli zastosuje się do kilku, dosłownie kilku wskazówek). :)

A teraz już całkiem poważnie, nie wiem czy to czytanie przyniesie w przyszłości jakiekolwiek korzyści gołym okiem zauważalne w zdjęciach, ale czytanie tej książki to naprawdę wielka przyjemność. Nie tylko zaspokaja głód wiedzy początkującego fotografa, to jeszcze dodatkowo gwarantuje rozrywkę barwą i obrazem. No co was będę oszukiwać, piękna jest i tyle! 

(dziękuję Ci Droga K. za książki wypożyczenie! :) )

W temacie światła pozostając - zagląda do mnie dziś takie piękne słońce, że aż się wierzyć nie chce, że do wiosny jeszcze tyle dni zostało. Miejmy nadzieję, że pozostanie u nas jeszcze przez kilka dni!

Pozdrawiam Was słonecznie i biegnę nadrobić Wasze środowe posty. :)