Małżeństwo idealne!

Dawno, dawno temu, pojechała sobie młoda (ależ sobie dzisiaj słodzę..., a co tam! jak szaleć, to szaleć!), inteligentna i nieprzeciętnie atrakcyjna (buahaha ;D ) dziewiarka na pewne spotkanie. Osobistości na tym spotkaniu było kilka, jedna szczególna i wyjątkowa (klik), ale były też i te milczące, na półkach spoczywające, wiszące na wieszakach, wyeksponowane tak, by oko każdej nowo napotkanej osoby drażnić i kusić... a kusiły wielce i bardzo skutecznie! .. wymarzone, wychuchane i wyczekane Księżniczki z rodu arystokratycznego Madelinetosh, sztuk kilka, wróciły ze mną i Połówkiem do domu. 

Jedna, zepsuta i rozpieszczona Księżniczka nietuzinkowej urody napsuła mi krwi, podnosząc ciśnienie razy kilka. Ale ostatecznie udało mi się ujarzmić błękitność jej wrodzoną i wdzięcznie Wam ją przedstawić w wersji skończonej, lekkiej i zwiewnej: Dance 

Przyszła jednak kolej na kolejne siostry i braci arystokracji. Dziś będzie o nich:

historia słodkiej i ... słów mi brak, ta mnie oślepia neon różu jej książęcej mości w kolorze idealnie oddającym jej figlarną naturę: Coquette, oraz jej stalowo metalicznego, niczym zbroja rycerza broniącego wdzięków pięknej Coquette - Charcoal'a. Poznali się całkiem niespodziewanie, mijając się codziennie i patrząc na swoje oblicza z oddali. Ona jednak nigdy nie poświęciła mu dość swej uwagi, by dostrzec głębie w jego pozornej i smutnej szarości, szukając lepszego dla siebie kontrastu wśród równie neonowo barwnych motków. 

Tego dnia, kiedy stanęłam na ich drodze, po raz pierwszy mogli sobie spojrzeć w oczy. Charcoal marzył o tej chwili nieustannie od pierwszego dnia, gdy ujrzał piękną Coquette pośród innych pięknych wełen, brakło mu jednak odwagi by się do swoich marzeń przyznać. Zamknął się w sobie, odurzony bliskością promieniejącej słodyczą Coquette, by w ciszy cieszyć się jej towarzystwem. 

I tak okrutna (to ja! to ja!) Pani zamknęła ich na kilka miesięcy w wiezieniu.. (no dobra, w pudełeczku na skarby moje i wełny najwyższej jakości, no ale wiadomo, arystokracji nie dogodzisz.. ;) ) Tłoczno tam było i sporo było innych członków rodów z "Emem" na przedzie, żaden jednak nie dorównywał Coquette swą urodą czy Charcoal'owi blaskiem. 

Wiedziona naturalnym instynktem Dziewiarka (to ja! ) postanowiła połączyć ze sobą dwa kompletnie z pozoru nie pasujące do siebie motki. Charcoal był wniebowzięty, choć wciąż zawstydzony urodą i bliskością swej nowo poślubionej towarzyszki, ona z kolei nie potrafiła zapomnieć o swoich marzeniach o równym sobie partnerze...

Przekładała te sznurki dziewiarka licząc w głębi serca na to, że te dwie ptaszyny znajdą wspólny ze sobą język... Trwało to od połowy kwietnia.. pojechały nawet zamknięte w torbie w długą podróż, nie mając nikogo poza sobą do towarzystwa, by po powrocie, mimo wcześniejszych wzajemnych zarzutów nareszcie połączyć się w idealnie skomponowaną całość! 

I są.. dwa cuda sznurkowe w bardzo lekkiej i zwariowanej, (ciut) seksownej i figlarnej letniej wersji sweterka..

Za dużo pokazać nie chcę i nie mogę, bo sznurki jeszcze wyłażą i snują się gdzieniegdzie.. Miejmy nadzieję za dni kilka pokażę Wam ten sweterek w całości, będący lekiem na całe zło i stres, który mnie z opóźnieniem po powrocie z PL dopadł... odpoczywałam przy tej dzianinie lepiej niż w niejednym Spa.. i taka moja bluzeczka wyszła. Jak lubię. Może i Wam się spodoba.. :D

Ps. Sweterek poszukuje imienia, znając Waszą wspaniałą fantazję i pomysły czekam na Waszą pomoc! macie jakieś skojarzenia? propozycje? mile widziane angielskie wersje! :D

z góry dziękuję :D