Leń i nowego początki..

W moje życie wkroczył gość nieproszony, rozgościł się jak szalony, wbił w kanapowe poduchy, rozłożył się jak u siebie i mimo próśb, gróźb oraz głasków nie chce wizytacji zakończyć tylko się szarogęsi i panoszy. 

Leń mnie odwiedził okrutny. I to taki bezczelny leń, taki, który mnie od komputera przegania i ręce do tyłu wykręca, jak mam tylko klawiatury dotknąć, taki, który złośliwie mi myszkę odsuwa i blokady mięśniowe w rękach mi urządza, taki, który nawet do głowy dostać się potrafi i kurek z pomysłami złośliwie mi zakręca. Bida z nędzą i czarna rozpacz w jednym.. kiedy on sobie weźmie i spakuje te swoje manatki i w końcu wizytację, w nieskończoność przedłużającą się, zakończy? Toż dobre wychowanie chyba nakazuje taktowne wycofanie się z przedłużających się odwiedzin, czyż nie? No i masz babo placek, a właściwie to lenia aroganta i bandytę.. 

Szczęśliwie, leń ,choć z kanapy na mnie okiem łypie, do dziergania mi się nie wtrąca.. nie rozumiem kompletnie dlaczego, ale jak mniemam w te chwile ze mną pochyloną nad drutami spędzone pewnie rozmyśla jak mi tu dojście do komputera utrudnić i obrzydzić, niestety skutecznie. Ale dziergać mogę, więc się na te jego dziwne warunki godzę. 

Dziergam, aktualnie dwie robótki. Męski sweter dziergał się całkiem pięknie i bezboleśnie do momentu, gdy na mojej drodze wystąpiło sobie brzusio. Brzusio, jak to brzusio, lekko zaokrąglone i pękate zburzyło mi koncept kieszeni kompletnie i zmusza do myślenia. Brzusio niezmiennie sobie sterczy i kieszonkę mi rozciąga i nawet głód na niego nie działa.. Trochę zatęskniłam za Adonisowym brzusiem w kostki czekolady rzeźbionym, na takim z pewnością kieszonka byłaby leżała jak trzeba, ale jak się nie ma tego co się lubi, to się ponoć lubi, co się ma. Ja tego Brzusia kocham niezwykle i na co dzień mi on kompletnie nie przeszkadza, ba! nawet się cieszę, że tam sobie jest, bo taki prawdziwy jest, mięciutki i cieplutki, no ale jak staje na przeszkodzie realizacji pomysłów, to się troszkę na niego gniewam. Choć nie, nie na brzusia się gniewam... a na kieszonkę.. Męski zatem spoczął na laurach, ma urlop bezpłatny, zbija bąki.. zwał jak zwał, męski sobie leży i czeka na nowy koncept.

Ale to nawet dobrze, że mi się brzusio wypchnęło i prace nad męskim swetrem spowolniło, bo się mi na druty całkiem niespodziewanie Zarzamora od "M" w wersji Sock wepchnęła i sunie jak marzenie.. :D Koncept w głowie siedział już od dawna, jeszcze zanim się na zakupy w magic loop wybrałam, siedział sobie i dojrzewał, do włóczki ulubionej i pięknie mieniącej się ulubionymi odcieniami. Zarzamora jest po prostu cudna, zielenie przeplatane fioleto-turkusami z domieszką intensywnego granatu, aaaaaach... taaakie piękne.. jak nocne, burzowe niebo zalane światłem księżyca w pełni.. Jak to włóczka z eMem na przedzie, dzierga się miło i bez przeszkód, właściwie samo się dzieje, ja tylko biernie w zespół z kanapowym leniem towarzyszem się progresowi przyglądam, z nieskrywaną dziką satysfakcją :D Przepraszam za brak skromności, ale znów rośnie takie moje "coś". Detale - są! dekolt - jest! luz - będzie! No moje i już! :D

Mimo to, że leń mnie kompletnie od pracowniczej klawiatury przegania czasem się mi uda zasiąść i palcem po mapie świata pojeździć.. Szykuje nam się pod koniec sierpnia urlop z atrakcjami, w końcu! może gdzieś tam właśnie uda mi się tego mojego lenia zgubić w tłumie i zostawić... Koniec końców planów na razie nie czynimy, bo w najbliższy weekend zaważą się losy naszego Odinka, pojedzie z nami biedak, czy znajdzie życzliwych i tymczasowych opiekunów? Trzymajcie kciuki za to drugie! Choć z duszą na ramieniu to mówię, podgryzana wyrzutami sumienia, liczę po cichu, że tym razem wakacje spędzimy gdzieś w fajnym miejscu (palec na mapie zawędrował w miejsce zjawiskowe), ale żeby to się stać mogło odpowiedzialni koci rodzice muszą synowi znaleźć "kolonię" :) 

To chyba tyle.

Mam nadzieję, że Was lenie nie odwiedziły w te wakacje..? 

Miłego zbliżającego się weekendu!