Nie wyjszło....

Odurzona urodą Socka z eMem na przedzie w odcieniu Zarzamora rzuciłam się nań nie myśląc kompletnie o konsekwencjach bezmyślnego dziergania. Szybko jednak poczułam, co to znaczy dla dziergadła, jak się człowiek jak narkoman na głodzie na włóczkę wychuchaną i wyczekaną rzuci. 

Na dokładkę, rozpuszczona własnymi farbowankami (no jedna przynajmniej mi się udała!) zapomniałam sobie, że ręcznie farbowane motki wymagają mieszania, bo inaczej wychodzi.. no, źle wychodzi, że tak powiem. Połknęłam tę gorzką pigułkę, mimo posiadanego stanu prawie za brzuchem sprułam, niekoniecznie ze łzami w oczach, ale już z nerwem, na siebie samą, że nie pomyślałam by mieszać motki od początku. Zaczęłam od pewnego momentu, nie sprułam całkiem myśląc, że to się jakoś ułoży.. no i na początku rokowało dobrze, motki się zmieszały, nawet nie najgorzej, ale już pod koniec "body" sweterka, kiedy to jeden z dwóch motków był się skończył i pozostał tylko jeden, mocno ciemniejszy, okazało się że mam jasną górę, środek zmieszany i całkiem ciemny dół.. "Jakoś to będzie" pomyślałam krzepiąco i chyba wierząc w to, że podczas prania mi się te kolory wyrównają, albo sama nie wiem, jak spać będę, to mi się krasnale do domy zakradną i jak się rano obudzę, to będzie faktycznie lepiej? Rozważałam też chwilowe całej dzianiny farbowanie, ale szybko mi przeszło, bo to tak jakby.. ja wiem, Leonarda poprawiać?  ;) Sama nie wiem, co sobie myślałam, wychodzi na to, że nie wiele.. Łudząc się mimo wszystko, że drugie podejście mnie ominie postanowiłam przeskoczyć problem i się na rękawy rzuciłam, znów, bezmyślnie. Zrobiłam jeden, ujdzie, ale ten drugi... o la boga! złośliwie motek (a ostał się tylko jeden więc nie było czego z czym mieszać) się jakby od połowy ciemniejszy zrobił, i o ile pierwszy rękaw wygląda "jakoś" drugi wygląda już jak "idź stąd i nie wracaj" albo "kto mnie tu przyczepił? ja tu nie pasuję!". 

Status zatem mam marny.. Sweter do zakończenia potrzebuje kilkunastu rzędów w rękawie, w drugim właściwie jednego (BO) rzędu, i byłby skończony. Byłby, ale gdyby babcia miała wąsy.. itp. No właśnie. 

Ale to nic, będzie skończony, bo choć czeka mnie 3 podejście do tej włóczki, trzecie i właściwie całkowite, zachwycona jestem i samym swetrem, wzorami i włóczką, tylko ułożenie motków kuleje mocno. 

Jak widać na załączonym obrazku - ASJI TEŻ SIĘ NIE UDAJE!!! 

Włosy sobie już porwałam z głowy, poryczałam w poduchę, to się zabieram do zwijania złośliwca!

Nie ze mną takie numery! ja mu zaraz z głowy barwne niespodzianki wybiję! ;)

Na przyszłość.. jeśli będziesz mieć 3 motki wełny z czego jedną wyraźnie jaśniejszą od pozostałych, nie zaczynaj od tej jasnej właśnie, zacznij od umiarkowanie ciemnej lub najciemniejszej, zmiksuj ją z jaśniejszą w części głównej swetra, a rękawy zrób z 3 motka. Taki przynajmniej mam plan na 3 podejście :D Oby było udane i Was i mnie nie zawiodło! 

A mówiłam już, że mimo trudów Socka od M uwielbiam? 

A wiecie, że sock sockowi nie równy?

Po pierwsze, jak się okazało ma dość istotne znaczenie czy wszystkie motki pochodzą z jednej serii/partii/farbowania. Sprawdzacie to podczas zakupów? nie? zacznijcie!

Po drugie, grubość wełny również zdarza się umiarkowanie inna.. ale żeby nie być gołosłownym oto dowód. 

Mój Street Chic powstał z wełny Sock właśnie, w kolorze Persia, zostało mi jej odrobinkę jeszcze, i dla porównania pokażę Wam, co zauważyłam porównując go do Zarzamory:

Po pierwsze, Sock w kolorze Persia jest w odczuciu gładszy, mniej puchaty,lżejszy, bardziej.. nie gniewajcie się za to określenie, ale w moim odczuciu bardziej jest jakby bawełniany. 

Zarzamora ma w sobie puch, mięsistość, wyczuwalną grubość.. 

Obie wełny w moim odczuciu ciut inaczej pracują na drutkach, do persji, ściegiem gładkim musiałam użyć drutków 3.0, gdy w przypadku Zarzamory świetnie i najlepiej wygląda ścieg robiony na drutach 3.5 mm. Niby to nie wiele, ale jednak jest dość duża różnica. 

Nie ważne, różne czy nie, ja je uwielbiam i mimo nerwów (miałam dziś krótką wizytę u lekarza, i trochę mi było głupio jak zapytał, czy mam ostatnio jakieś większe stresy, odpowiedzieć: tak! muszę spruć cały sweter bo mi się motki źle zmieszały! ;) ) i konsekwencji z ich bajecznych farbowań wynikających, jeszcze do tej wełny z przyjemnością wrócę! A co :D 

Ja to jednak się ze sznurem poszarpać lubię! :D 

A Wam jak idzie dzierganie? prujecie? czy jakoś do przodu?