Najlepsze na smutki..

.. są małe robótki!

Od wtorku, po kilkudniowym, miłym (o dziwo!), nieplanowanym i koniecznym w trybie natychmiastowym pobycie w szpitalnym SPA, wróciłam biedniejsza o parę sztuk perełek lub diamentów (jak kto woli), bogatsza za to w kilka sztuk otworów (całe 4!), wymordowana, niemyśląca i ledwo żywa.. Nie wiem, może ja tak tylko mam, że operacja, choć tylko laparskopowo wykonana obciążyła mój organizm na tyle, że minie jeszcze parę dni, jeśli nie tygodni, zanim powiem, że wróciłam do siebie. 

Ale to już było.. teraz czas rekonwalescencji przede mną i przyjemności, czyli dzierganie..

Trwało chwilę zanim chwyciłam w łapki drutki po zabiegu na szpitalnym łożu, wciąż trwa zanim się na robótkę zdecyduję, trwa też zanim wydziergam, bo drutki jakoś niemiarowo pracują, a intuicja czasem zawodzi.. Wszelkie duże projekty zaczęte jeszcze przed ubiegłym weekendem nie zadowalają nowej mnie absolutnie.. Musiałam się szybko i efektownie pocieszyć i nareszcie coś zakończyć. 

Z całkiem niedobranego kolorystycznie zestawu wełen z TML od Madelinetosh, resztek które zostały mi po wykonaniu dwóch projektów (klik i klik) postanowiłam wydziergać czapkę.. Znów z ulubionymi nuppkami! Prosty trik zastosowany we wzorze pozwolił na uzyskanie całkiem ciekawej kolorowej struktury.. mnie się podoba! 

Podoba mi się na tyle, że postanowiłam w podobny sposób wykorzystać więcej śladowych ilości wełen, które mi pozostały z innych projektów.. i miksuję, małe, barwne kolorowe czapeczki :D

A ponieważ lekarz nakazał króciutkie spacery w ramach rekonwalescencji, najlepiej po płaskim terenie, wybraliśmy się dziś w jedno z naszych ulubionych miejsc na króciutką przebieżkę po znanych, jesiennie ubarwionych alejkach.. 

Chyba zacznę lubić listopad..

u Was też tak pięknie?

Ściskam Serdecznie i cieplutko pozdrawiam!