C&C

Znacie mnie już na tyle dobrze, żeby wiedzieć, że kontrasty to moja bajka. Odnajduję się w krainie pełnej kolorów mocno przeciwnych, uzupełniających (poczekajcie... jeszcze kiedyś zielenie butelkowe z bordem zmiksuję!). Lubię też wykorzystywać w dziewiarstwie nowe techniki, bawić się nimi i ryzykować, czasem trafiając, innym razem niekoniecznie. Zwykłaki noszę z przyjemnością, zwłaszcza takie, które narzucę na siebie i szybko będę gotowa do wyjścia, chociażby na spacer do lasu. Jesień rządzi się swoimi prawami, a miejsce w którym przyszło mi mieszkać, posiada najbardziej przewidywalną pogodę na świecie - tu ciągle pada! Stąd, jak zdarzy się taki dzień jak dziś, nawet jak się zdarzy chwila przejaśnienia, nie ma co czekać. Wrzucamy wtedy cieplejsze swetry i kurtki i śmigamy pobrodzić trochę we mchu.. mech dzisiaj był niezwykły.. miękki, niczym najdelikatniejsze dywany, soczystozielony, i pełen życia.. 

Na takie ekspresowe wyprawy zazwyczaj wciągam cokolwiek, najlepiej żeby miało coś pod szyjką, ale nie krępowało mi ruchów. Taki też jest ten sweter, zwyczajny, z luzem, i na luzie, ale też z odrobiną fioletowej fantazji. sznureczki sama wyplotłam stosując technikę...yyy... Edi! pomóż!.. No w każdym razie sama wypletłam :) 

Lubię jak las mnie porwie, zaskoczy, oczaruje... Pełno jest takich zakamarków w naszej okolicy, pełnych magii, leśnych stworów, ukrytych, do których warto się dostać by nacieszyć się kontaktem z tym co naturalne i tak kojące.. Trudno jest w takie miejsce nie zabrać ze sobą drutków.. Ja już na wszelki wypadek staram się zawsze zabierać ze sobą podręczną robótkę, żeby, jeśli tylko szczęście dopisze i znajdę siedzisko - podziergać. Rządek, dwa.. ile mi pozwolą, ale nie spodziewałam się, że podczas dzisiejszego spaceru natrafimy na tron! 

Zasiadłam więc na takim TRONIE, i dałam się porwać przyjemności.. 

A co dziergam? o tym już wkrótce... :)

I niech trwają takie momenty jak najdłużej.. 

Miłego tygodnia Kochani!