Wild Grass i Azula

Okrągły karczek marzył mi się już od jakiegoś czasu. Ten konkretny projekt, który chcę Wam dzisiaj zaprezentować, powstał w głowie i poniekąd na papierze już przynajmniej 2 lata temu, kiedy to podczas jednej z kreatywnych sesji z programem, na którym szkicuję te wszystkie schematy dla Was, ćwiczyłam swoje umiejętności ;) Prawda jest taka, że zmalowałam wtedy schemat w oparciu o bajecznie piękną ażurową serwetę, która do złudzenia przypominała mi wycinankę :) 

Jakżeż było miło wyciągnąć ją z czeluści programowych zakamarków, kiedy to w ręce wpadły mi dwa kontrastujące ze sobą motki! Wyobraźnia zagrała idealnie i tylko próbka dzieliła mnie od zrealizowania planu - i stało się niemożliwe! Próbka idealnie się zgodziła! 

Zabrałam się zatem za to, co pozornie, w projektowaniu jest pewne, czyli za dzierganie. 

Konsekwentnie, to co jednego dnia wydziergałam, drugiego dnia sprułam.. i tak przez kilka dni z rzędu.. 

Ostatecznie, w tym samym czasie wydziergałabym nie z głowy, a korzystając z gotowego i opracowanego wzoru, pewnie dwa takie swetry. Ale taka jest cena pomysłu własnego. Tylko ja wiem ile łez poleciało, ile kosmatych i niecenzuralnych epitetów pod adresem własnym przez zęby wycedziłam, ile razy chciałam pociąć włóczkę na ścinki lub przerobić na pompony! Oczywiście, w takich chwilach nie odpuszczałam dziadowi.. odchodziłam na te "5 minut", przegryzłam się z tematem, poprawiłam w głowie co sama wcześniej skopałam i zabierałam się za niego po raz kolejny. 

I chociażby właśnie ze względu na to ile pracy kosztowało mnie opracowanie tego okrągłego karczku, i za to, jak pięknie leży, uwielbiam go absolutnie! 

Włóczka, którą tu widzicie, to dwa kompletnie różne od siebie włókna, chociaż właściwie parametry mają wspólne. Róż to Merino SW 300 (300m / 100g) od Q-Lana, kontrastujący prawie czarny to Malabrigo Arroyo (też 300m / 100g). Niestety, na tym podobieństwa się kończą. Jedna włóczka jest mięsista i znacząco grubsza od drugiej, druga z kolei przelewa się przez ręce niczym włókno z domieszką jedwabiu.. Nie powiem Wam które jest które, ale jedno Wam zdradzę, kiedy Malabrigowe włókno po każdym kolejnym pruciu traciło w oczach siły witalne, tak włóczka od Q-Lany ani drgnęła, nie tracąc nic a nic ze swojego skrętu i kondycji ogólnej.. 

Taka to historia.. 

Miały nam dziś towarzyszyć trawy, nie wyszło nam to jednak.. całe nadrzeczne bulwary skąpane dzisiaj były przepięknym i bardzo mocnym słońcem! (odczuwalne 25 na plusie!) i gdyby mi przyszło w tym swetrze na tej lampie paradować, nie byłoby kompletnie z tych naszych zdjęć pożytku. Skryliśmy się zatem w leśnych zakamarkach, w poszukiwaniu cienia i pierwszych oznak jesieni.. Ta już zaiste jest u nas.. Jak nie szyszką lecącą prosto w łeb strzela, to kasztanem, albo orzechem, chociaż o te na ścieżkach w naszej okolicy najtrudniej (wszystkie zebrane!). Ale liściaste dywany już pod naszymi stopami rozłożyła.. Ot proszę, jak to z jej strony miło.. 

Dodam jeszcze, że na sesję zdjęciową zabrałam świeżuteńką czapeńkę - nie miałam nawet czasu jej prać i blokować! To Azula (klik) według projektu Woolly Wormhead, bajecznie ciekawa w dzierganiu garterowa perełka! Nie jest to co prawda projekt telewizyjny, nawet nie wiem czy jest to projekt dla początkujących, ale warta jest tego by się z nią zmierzyć. Konstrukcyjna perełka po prostu! Są takie projekty, koło których ja nie potrafię przejść obojętnie, i to jest właśnie jeden z nich! 

Dobrze, tyle słowem zmalowałam, teraz zapraszam Was serdecznie na prezentację! 

Oto Sweter Wild Grass w towarzystwie Azuli. 

Zgrany to duet, prawda?

Kto zgadnie w którą stronę dziergałam żakard??? :)

Połówek jak zwykle focił, dziergałam ja.. ten duet też niemożliwie doskonale nam wciąż wychodzi ;)

T. - KCB :* 

Miłego dnia Kochani!
Niech jesień Was rozgrzeje!