V-Aurora

Powstawanie tego swetra okupione było łzami i rozczarowaniem. Prawda jest jednak taka, że nawet i mnie czasem coś nie wyjdzie. Prułam dwa razy, raz właściwie w całości, ale ostatecznie bardzo się z tego powodu cieszę. Prucie jest nieodłączną częścią procesu dziewiarskiego, taką samą jak poznawanie nowych technik i uczenie się nowych ściegów, o triczkach magicznych nie wspomnę. 

V-Aurora powstała zatem w trudach i znojach, ale dzięki nim jestem ciut mądrzejsza. Nauczyłam się z pewnością cierpliwości, mieszania motków praktycznie bez widocznych śladów, oraz pokory. Sznur nie zawsze chce tego samego, co autor i trzeba mu dać dojść do głosu. 

Nauczyłam się jeszcze jednego, po raz kolejny zresztą, bo podobną lekcję odebrałam dziergając swój pierwszy projekt z Malabrigo Sock, czyli Street Chic (klik) - ta wełna jest niezniszczalna! Prucie tej dzianiny, choć bolesne, kompletnie nie odbiło się na jakości sznurka, i na szczęście w końcowym projekcie jest kompletnie niezauważalne, jaką ciężką drogę przeszedł. 

Przedstawiam Wam zatem V-Aurorę, sweter lekki, z małym zdobieniem, z głębokim V-dekoltem w kolorach, zapierających dech w piersiach, niczym barwy zorzy polarnej. 

Mój najnowszy ulubieniec nadchodzącej jesieni!

 Sesja w całości wykonana została na terenie hotelu, w którym mieliśmy przyjemność odpoczywać podczas tegorocznych wakacji na Lanzarote. Tego dnia nie było ani jednej chmurki na niebie, żar się lał z przestworzy już od 9 rano. Ciężko było podskakiwać w tym sweterku i strzelać miny do fotografa, pozbawione mordu w oczach. Bywało też i śmiesznie, gdy zdziwieni goście hotelowi patrzyli na nas, a w szczególności na mnie, jak na przysłowiowego wariata, ubrani w lekkie  i zwiewne, półprzezroczyste, bawełniane bluzki i t-shirty narzucone na bikini. Podejrzewam, że odczucia mieli podobne do mnie towarzyszących, gdy na swojej drodze mroźną, zimową porą napotykam mężczyzn odzianych tylko w takie same podkoszulki, podczas gdy ja mam na sobie kilkanaście warstw cebulowych i wciąż dygoczę. ;)

Na koniec, bardzo serdecznie dziękuję Wam za komentarze pod ostatnimi postami, zwłaszcza pod tym postem, w którym moją frustrację, spowodowaną jednym szpitalem wylałam i przeniosłam na Wasze barki. Za wszelkie życzenia zdrowia dziękuję serdecznie! dbam o ten swój woreczek, jak mogę, i konsekwentnie, choć wcale tego nie planowałam, kilogramy lecą.. to chyba jedyny plus tej całej sytuacji! ;)

I już całkiem na pożegnanie informacja dla niecierpliwie oczekujących na Lukrecję, wzór został przetestowany i ostatecznie go dopieszczam, równolegle pracuję nad tłumaczeniem, także na dniach spodziewajcie się pojawienia się tego wzoru w obu, polskiej i angielskiej wersji językowej :) 

Ściskam Was serdecznie życząc miłego tygodnia!

Wzór na ten sweter dostępny jest tu: